Τοποθέτηση του Προέδρου του Ν.Τ. ΑΔΕΔΥ Κοζάνης στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη της ΑΔΕΔΥ στη Θεσσαλονίκη 13-14 Οκτωβρίου 2017

Συναδέλφισες,συνάδελφοι

Οι εργαζόμενοι και η πλειονότητα της Ελληνικής κοινωνίας ζουν στη φτώχια και στην εξαθλίωση.

Το μαρτύριο της σταγόνας που μας επιβάλουν οι δανειστές και αποδέχονται αδιαμαρτύρητα οι εκάστοτε κυβερνητικοί σχηματισμοί δεν έχει σταματημό. 

Σήμερα το συνδικαλιστικό κίνημα καλείται κατεπειγόντως να ανασυνταχθεί και να αναπροσαρμόσει τις δράσεις και τις προτεραιότητές του στο νέο σκηνικό που στήθηκε ερήμην των εργαζομένων.

Ο σύγχρονος δημόσιος υπάλληλος επιδιώκεται να είναι κακοπληρωμένος, συνδικαλιστικά απομονωμένος, απειλούμενος με απόλυση, εργαζόμενος σε υπηρεσίες που θα λειτουργούν με ιδιωτικό-οικονομικά κριτήρια και εγκλωβισμένος στον ατομικό αγώνα επιβίωσης μέσα σε ένα εξαιρετικά επισφαλές επαγγελματικό και κοινωνικό περιβάλλον.

Η μάχη όμως θα κριθεί στο κοινωνικό επίπεδο και σε αυτό το επίπεδο το δημοσιοϋπαλληλικό κίνημα θα τείνει ευήκοον ους για να μην παρακούσει τα κελεύσματα των καιρών.

Η εξωστρέφεια στη δράση και η διάδοση των ιστορικών αξιών και των αρχών του δημοσιοϋπαλληλικού κινήματος είναι δυνατόν να εμπνεύσουν ευρύτερες κοινωνικές δυνάμεις και να αποκαταστήσουν την εμπιστοσύνη των πολιτών στα συλλογικά οράματα.

Η πλούσια δημοκρατική παράδοση και η τεράστια κοινωνική συνεισφορά των δημοσίων υπαλλήλων στην πρόοδο και στην ευημερία του τόπου αποτελούν το βασικό «εξαγώγιμο» προϊόν του συνδικαλιστικού κινήματος και την καλύτερη απάντηση στις αγωνιώδεις αναζητήσεις της νέας γενιάς που ωθείται μαζικά στην σύνταξη βιογραφικών σημειωμάτων με σκοπό τη μετανάστευση για εργασία στο εξωτερικό.

Συναδέλφισες, συνάδελφοι

Η σημερινή κρίση που υπάρχει στο συνδικαλιστικό κίνημα  δεν σημαίνει ότι ο συνδικαλισμός είναι ξεπερασμένος και πρέπει να καταργηθεί. Όπως και η οικονομική κρίση δεν θα ξεπεραστεί με την κατάργηση των στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων - όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν ότι ο κόσμος της εργασίας πρέπει να πληρώσει ξανά το λογαριασμό.

Ο συνδικαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος όσο ποτέ. Αλλά πρακτικές και λειτουργίες των συνδικαλιστικών οργανώσεων που δεν ανταποκρίνονται στις πραγματικές ανάγκες έχουν δημιουργήσει πρόβλημα αξιοπιστίας. Πρέπει να δούμε τα ελλείμματα που υπάρχουν και να ξεκινήσουν αλλαγές. Αν γίνουν αλλαγές στο συνδικαλιστικό κίνημα, θα ξεκινήσουν από τη βάση.

Η ανάγκη για ουσιαστική οικονομική αυτοδυναμία όλων των βαθμίδων του συνδικαλιστικού κινήματος πρέπει να αποτελεί μείζονα στόχο.  Ένα στόχο που φέρνει στο προσκήνιο το ρόλο της συνδικαλιστικής βάσης και του μέλους της συνδικαλιστικής οργάνωσης.  

Επίσης με την συγκέντρωση ικανών πόρων δημιουργείται η δυνατότητα των αναγκαίων προϋποθέσεων για την εκπλήρωση των στόχων του συνδικαλιστικού κινήματος, όπως είναι η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των απεργιών, θεσπίζοντας τα Ταμεία απεργιών ή αλληλεγγύης που θα δημιουργηθούν από ειδικές συνδρομές των μελών, προκειμένου να καλύψουν χαμένα ημερομίσθια απεργιών ή στήριξη θυμάτων από εργατικά ατυχήματα κ.α.

Συναδέλφισες, συνάδελφοι

Σε μια εποχή κατά την οποία απειλούνται κατακτήσεις δεκαετιών και το ρολόι φαίνεται σαν να γυρίζει στο 1914, όταν κατοχυρώθηκε στην Ελλάδα το δικαίωμα του «συνεταιρίζεσθαι» και εξουσιοδοτήθηκαν τα σωματεία να συνάπτουν συλλογικές συμβάσεις, μια σύντομη ματιά στην ιστορία του εργατικού κινήματος δεν είναι νοσταλγική βουτιά στο παρελθόν, αλλά εργαλείο για τις μάχες του μέλλοντος.

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΛΑΓΙΩΡΓΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ν.Τ.ΑΔΕΔΥ ΚΟΖΑΝΗΣ